woensdag 1 november 2017

Saloum - Bandiala

Femmie neemt een duik in het kristalheldere water. Het water van het zwembad bij het Keur Saloum hotel wel te verstaan. Vandaag rond lunchtijd hebben we hier ons anker op de Bandiala rivier laten vallen. Het hotel herbergt op dit moment vooral Amerikaanse vrijwilligers van een ontwikkelingsorganisatie. Ze zwaaien meteen naar ons als we langsvaren. Een warm welkom en we besluiten om eens luxe uit te gaan eten hier. Daar zijn we wel aan toe.

Rond een uur of elf zijn we dinsdag van Marigot Gokhor vertrokken, de Saloum rivier op. Dat gaat natuurlijk makkelijk als je al een keertje dezelfde track hebt gevaren. De Saloum rivier zelf is breed en diep. De betonning ligt hier en daar anders dan op de digitale kaart, maar verder klopt alles prima. We vinden probleemloos de ingang van de Marigot de Sangako. De oude beschrijvingen in de West Africa Pilot kloppen nog perfect. Alleen de weergegeven dieptes niet echt. Het is vrijwel overal een stuk dieper dan beschreven.

We willen vandaag niet al te ver doorvaren, maar wel een eerste ondiepte passeren. Als we daar voorbij zijn, blijkt dit eigenlijk het wantij te zijn geweest. Van stroom mee, voor de ondiepte, gaat het naar stroom tegen erna. Als we het anker laten vallen, ontdekken we een voor ons nieuw fenomeen. Het anker graaft zich niet in. De bodem blijkt keihard en steenachtig. We besluiten een stuk verder te varen. In de pilot staat een aantrekkelijke ankerplek aangegeven, maar dat is nog best een eind verderop. Met de voortgang die we maken, prima te doen voor het donker wordt. Maar dan wordt het allemaal toch wat ingewikkelder. De rivier heeft hier en daar toch wat ondieptes die niet beschreven staan en waar we echt onze weg "door moeten voelen". Op intuïtie en afgaand op kleine veranderingen in het golfpatroon, vinden we langzaam onze weg. De tijd begint dan te dringen. Vlak voor de zon onder gaat, vinden we de zijkreek met de mooie ankerplaats. Overigens niet voordat we nog nog even vastlopen bij de ingang van de kreek. De toegang iets te krap genomen, maar omdat we maar langzaam varen, komen we ook meteen weer los. Op de ankerplaats, blijkt ook hier de bodem hard en steenachtig. Het anker graaft zich niet in. Dan toch maar terug naar de brede rivier en het daar nog maar eens proberen. Gelukkig pakt het anker daar direct en liggen we net nadat het donker is, rustig achter ons anker. De nacht is donker, heul donker, maar 's morgens is het heerlijk wakker worden met het geluid van tientallen vogels.

Om half tien gaan we ankerop en varen naar de Diombos rivier. De West Africa pilot klopt ook hier weer volledig tot het punt waarop we de Bandiala rivier opdraaien. Het in de pilot vermelde eiland aan stuurboord is er niet meer of is inmiddels samengegroeid met de hoofdoever. Ook de tekening in de pilot wijkt op een flink aantal punten af van wat wij tegenkomen. Even twijfelen we zelfs of we wel op de goede rivier zijn beland. Maar als we het punt met de "narrow passage" hebben bereikt, klopt alles weer. In de pilot staat opnieuw aangegeven "that we have to feel our way through". We varen met een knoopje of twee van bakboord- naar stuurboordoever en weer terug. Dan ineens vinden we geen geultje meer. Het lijkt hier over de hele breedte van de kreek ondiep. We gaan voor anker en gaan met de bijboot peilen hoe diep het verderop is. We vinden een doorgang aan de bakboordzijde en net als we weer ankerop zijn, komt er een snelle boot onze kant op varen. Het is de douane, of ze even aan boordt mogen komen voor een controle. Natuurlijk mag dat. Nadat de papieren gecontroleerd zijn, krijgen we een duim omhoog en mogen onze weg vervolgen. Welke weg weten we nog niet helemaal zeker en dus vragen we de douaniers welke oever we aan moeten houden. Kijk maar hoe wij varen, daar is het diep genoeg. Met een knoop of twintig spuiten ze weg en wij proberen te onthouden hoe zij gevaren zijn. Immmers wij varen maar met een knoopje of vier door het water. Een kwartiertje later zien we ons doel voor vandaag. Hotel Keur Saloum. We laten het anker vallen en genieten van een middag/avond luxe.

1 opmerking:

  1. Lieve Monique Peter en Femmie.
    Fijn om weer een mooi verhaal van jullie te lezen.
    Jullie maken toch wel heel veel mooie dingen mee.
    Wij wachten nu nog op een paar mooie foto's die hebben jullie ongetwijfeld gemaakt.
    Ik heb de kaarten waar je om vroeg verstuurd.
    Leuk he dat Sjoerd naar de tweede kamer is geweest hij was helemaal zenuwachtig er voor.
    Wij zijn dinsdag samen bij Patricia en Carlos wezen eten was erg gezellig.
    En ja dan is het nog 4 nachtjes slapen en dan mag je 50 kaarsjes uit blazen dus zal je best al wel een beetje zenuwachtig zijn denk ik.
    Hier begint het nu echt herfst te worden.
    Heel veel liefs uit Edam.
    Dikke knuffel van ons en een extra dikke voor
    XXXX FEMMIE XXXX
    groetjes Sjoerd en Oma

    BeantwoordenVerwijderen