maandag 19 oktober 2015

Ameland

Zondagmorgen 9 augustus vertrekken we vanuit Cuxhaven naar Ameland. We hebben eerst even gebeld of we wel een plaatsje kunnen krijgen in de haven van Ameland. Dit blijkt geen probleem. Gelukkig, want droogvallen vinden we toch minder met ons bootje.

Het weer is rustig en we zetten enthousiast de zeilen. Omdat we voor de wind varen en stroom mee hebben, blijft er niet veel druk in de zeilen over. We houden het een uurtje of anderhalf uit met drie knopen over de grond, maar dan gaat toch echt de motor bij. De stroom gaat steeds meer meelopen op de Elbe en de voortgang is nu goed met zo'n acht knopen. Vanaf de Elbe steken we recht over tot we boven Wangerooge zijn. De ankerplaats boven Wangerooge is rustig en we houden alle geankerde zeeschepen aan bakboord.

Als we Norderney naderen, zien we (met het blote oog en op de AIS) dat veel schepen er voor kiezen om Norderney aan te lopen. Wij varen rustig door met de motor bij. Het blijft ook tot de aanloop tussen Ameland en Terschelling heel rustig. We komen slechts één zeilboot op tegenliggende koers tegen. We hebben de wacht zo ingedeeld dat we bij de aanloop allebei weer aan dek zijn. Daar wordt het ook een stuk drukker. We zien veel vissers boven het Bornrif. Ze blijven allemaal netjes uit de buurt, alleen de felle verlichting is af en toe hinderlijk. Het is bij de aanloop net licht genoeg om de eerste ton waar te nemen. Als we bij de eerste ton zijn, zien we ook nog twee vissers zonder AIS. Merkwaardig dat dit nog steeds voor komt.


De geul is inmiddels goed te zien en we varen met de stroom mee om de westpunt van Ameland. We zien onder Ameland al een enkele platbodems ankerop gaan en richting Terschelling varen. Qua tijdsplanning kan het eigenlijk niet beter. We komen precies met hoogwater om zeven uur aan in de haven van Ameland. We vinden een mooi plekje langszij een flink stalen motorschip. Aanleggen doen we zo rustig mogelijk en daarna duiken we nog even voor een paar uurtjes het bed in.

Als we "frisch und knackig" zijn melden we ons bij de havenmeester. Ondanks het telefoontje hadden ze gedacht dat we zondagmorgen aan zouden komen. Eh, het is ongeveer 130 mijl vanaf Cuxhaven. Dat gaat niet in een paar uur. Maar goed, we zijn welkom en kunnen voorlopig naast de motorkruiser blijven liggen.

Terug op de boot horen we vanaf de andere kant van de haven iemand Femmie roepen. We zien niet zo snel wie het is. Het blijkt Linde te zijn, de dochter van Arjan van Engen die we uit Monnickendam kennen. Ze is op Ameland met haar moeder (Mariska), haar halfbroertje en de vriend (Tjaart) van haar moeder. Femmie vindt het natuurlijk erg leuk om een bekende te zien en heeft het meteen goed naar haar zin.

De rest van de dag rusten we lekker uit en zijn 's avonds aan boord op de Taling 33 van Mariska en Tjaart.

De volgende dag huren we twee tandems en vertrekken voor een rondrit van het eiland. Al snel blijkt de tandem van Monique en Femmie flink te kraken in de meest gebruikte versnelling.  Als we bij de vuurtoren zijn, bellen we de verhuurder op en die komt snel een vervangende tandem brengen.


We vervolgen onze weg door de duinen. Het blijft een avontuur op zo'n tandem. Ook de nieuwe tandem is niet helemaal wat je ervan zou verwachten. Vooral aan de versnelling moeten we erg wennen. De versnelling is namelijk traploos en dan vergis je je vaak welke kant je op moet draaien voor de juiste overbrenging.

Op driekwart van de rondrit komen we erachter dat de vervangende tandem eigenlijk geen tandem voor de openbare weg is:


Maar we doen het ook het restant van de weg er maar mee. Als we terug in de haven zijn, is er een shantykoor op het havenhoofd. De melodie is leuk, maar de Engelse uitspraak daarentegen......, hierdoor is het geheel niet echt om aan te horen. Het duurt gelukkig allemaal niet te lang.

's Avonds eten we in het restaurant aan de haven. Dat valt helaas een beetje tegen. Het stoofpotje van Sjoerd blijkt een hoopje aardappelen met drie kleine stukjes vlees. De bodem van het potje is net bedekt. De serveerster verzekerd ons dat dit is zoals ze het altijd serveren. We maken er verder maar geen probleem van, maar weten waar volgende keer niet gaan eten.

Na het eten genieten we in de kuip nog lekker even na van onze amelandbelevenissen onder het genot van een lekker flesje wijn.

Morgen varen we naar het zoete water.
 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten