Op herhaling in Borgholm en Kalmar

De 25e juli vertrekken we naar Borgholm. Als we daar aankomen begint het al flink door te waaien. We vinden een mooie plek met meerboei aan de voorzijde en met de achterkant naar de steiger. Alle voorzieningen zijn duidelijk nieuw. We rekenen voor Zweedse begrippen een stevig bedrag aan havengeld af en maken een korte wandeling door het stadje. We ontdekken dat we hier twee jaar geleden ook zijn geweest. Door de havenverbouwing hadden we dat niet meteen herkend. 

Ook ontdekken we dat in het havengeld de faciliteiten van het aan de haven gelegen hotel mogen gebruiken. Inclusief min of meer verwarmd zwembad, sauna en whirlpool. Van de laatste twee maken we maar geen gebruik. De sauna niet omdat we met twintig mensen opeengepakt in een houten hokje van een paar vierkante meter niet echt je van het vinden. Ook de whirlpool laten we links liggen. Dit omdat je ook hier in de rij kunt wachten en omdat net voor ons een stel getatoetakelde medemensen met  versgeschoren hoofdhuid en enige tassen gevuld met bier naar binnen lopen. Maar het zwembad is lekker. Een beetje fris, maar dat mag de pret niet drukken.

Na onze zwemexercitie begint buiten in de regen een band te spelen. Ze spelen vooral rocknummers uit de jaren tachtig. Het ene nummer klinkt beter dan het andere. Femmie vindt het wel erg leuk. 

In de avond spelen we weer een spelletje mens erger je niet en de winnaar is............geen idee, te lang geleden. Ook begint dezelfde band weer te spelen. Nu moeten we, in tegenstelling tot vanmiddag, echter flink entree betalen. Dat doen we dus maar niet.

Zondagmorgen vertrekken we vroeg uit Borgholm naar Kalmar. Dat kan ons beter bekoren dan Borgholm. We motoren tegen de wind in, in ruim twee uurtjes naar de stad met het prachtige kasteel. De haven is nog erg vol als we aankomen. Dat komt doordat de wind inmiddels tot 30+ knopen is toegenomen. Ja, het weer wil nog steeds niet erg zomeren. Toch vinden we een mooie plek aan hogerwal. Later op de dag ontdekken we dat Minoes al vrij lang niet meer op de boot terug is geweest. Na flink zoeken vinden we haar weer terug bij de stadsmuren van Kalmar. Minoes had weer eens ruzie met een stel eksters. Door het geluid van boze eksters weten we vaak wel waar we moeten zoeken. 's Avonds eten we bij het sportrestaurant aan de haven. Twee jaar geleden hebben we daar ook gegeten. Toen buiten op het dakterras, nu kiezen we voor een plekje binnen. Had ik al gezegd dat het nog niet echt zomer is? Sjoerd en ik kiezen voor de spareribs. Dat hadden we beter niet kunnen doen. Ik eet die dingen al vrijwel nooit, maar dit is echt heel slecht. Wel hebben we veel lol om de serveerster. Ze is nog heel jong, maar heeft haar lippen al flink laten opvullen. Het is geen gezicht. We associëren de lippen met een bekend nummer uit de Muppets.......manamana.............

De volgende dag gaan we naar Kristianopel. Ook een van onze favorieten.