dinsdag 18 november 2014

Zomervakantie naar Bretagne (deel 6)

Dag 33 (6 augustus)

Eastbourne 

Een week geleden hoorde we dat een deel van de historische pier in Eastbourne was afgebrand. Al de derde keer in tien jaar.

 30 juli, brand pier Eastbourne

Als we de kaap van Beachy Head ronden zien we de zwartgeblakerde pier meteen. Een triest gezicht.

De aanloop van Eastbourne is eenvoudig. De sluis staat al open en we kunnen zo naar binnen. De Nederlandse sluiswachter verwelkomt ons hartelijk. We krijgen een mooi plekje in de nette haven van Eastbourne. In de avond bezoeken we nog een cafĂ© aan de haven waar we goed internet hebben om wat mail binnen te halen en de laatste weersverwachtingen te bekijken. Als we langs een door de zonnebank gebruinde vrouw lopen worden we nogal vreemd aangekeken. Wij zijn inmiddels iets te bruin door de zon geworden en waarschijnlijk had de dame niet verwacht dat het nog bruiner kon dan zijzelf al was. 

Omdat de nadering van de depressie nu steeds duidelijker wordt, besluiten we om morgen toch maar door te varen naar Dover. Eigenlijk wilde we hier nog wel een paar dagen blijven. De komende jaren komen we hier vast nog wel een keer terug.

Zomervakantie naar Bretagne (deel 5)

Dag 28 en 29 (1 en 2 augustus)

Poole

1 van de bestemmingen die we zeker aan willen doen is Poole. Met een bakstagwindje en stroom mee vertrekken we om 8 uur (buren willen weg). De kust is hier prachtig.





zondag 16 november 2014

Zomervakantie naar Bretagne (deel 4)

Dag 25 (29 juli)

Guernsey St. Peter Port

Na de iets te onrustige nacht vertrekken we op tijd richting St. Peter Port op Guernsey. Vooral om nog eens goed naar de stuurautomaatdisplay te (laten) kijken. Als we in St. Peter Port aankomen kunnen we nog niet over de drempel. Na een half uurtje worden we geroepen door de havenmeester en kunnen we naar binnen. Als we toch bezig zijn, scheren we maar meteen een nieuwe genauval in. Dan hebben we tenminste weer een reserveval voor het geval dat, zullen we maar zeggen. Helaas lukt het niet om een techneut voor de electronica te vinden die tijd heeft om eens naar het display te kijken. Wel genieten we de gezelligheid hier. Even verderop ligt nog een IP485. We maken kennis en worden meteen aan boord verwelkomt. Hele lieve mensen uit Engeland.

Dag 26 (30 juli)

Alderney

Opnieuw de Race van Alderney vandaag, maar nu de andere kant op. We hebben de planning goed op orde en ondervinden geen problemen onderweg. De tocht gaat zeer voorspoedig tot we in de luwte van Alderney komen. Daar valt de wind weg en moet helaas de motor aan om niet het risico te lopen dat we volle stroom tegen krijgen. De aanloop van Alderney is vrij eenvoudig en we hebben snel een meerboei gevonden. Veel Nederlanders hier. Achter ons ligt een mooie Swan 45 met een iets te verliefd stel. Nadat zij hebben gezwommen verdwijnen ze onderdeks. Verder hebben we daar gelukkig niks van meegekregen. Wel wordt haar bovenstukje iets te onvoorzichtig door hem in de railing opgehangen. Het valt in het water. In een poging het kledingstukje te redden, valt de eigenaar bijna overboord. Na de redding kan de schipper bijna niet meer aan boord komen. Een fantastisch tafereel om te zien. Zijn vriendin merkt niks. Zij is nog onderdeks. Na veel pijn en moeite is de schipper en kledingstuk weer aan dek. Dan ontdekt hij dat wij het hele gebeuren hebben zijn plaatsvinden. Met een nog roder aangelopen gezicht begint ie maar te lachen. Hij beseft hoe grappig het een en ander er uit gezien moet hebben. We zullen maar zeggen dat hij nog heeeel veel over heeft voor zijn nieuwe aanwinst ;) .

Op Alderney maken we een mooie wandeling. Het is hier fantastisch! Engelser dan Engels meer kunnen we niet zeggen.



Dag 27 (31 juli)

Weymouth

Vandaag staat een wat langere tocht op het menu. 60 mijl naar Weymouth in Zuid Engeland. We zien er een beetje tegenop. Niet vanwege het weer maar omdat de stuurautomaatdisplay niet werkt. 60 mijl op de hand zeilen is best pittig. De motor gaat aan en Monique loopt naar voren om de lijn los te maken van de meerboei. Zoals steeds de afgelopen dagen druk ik toch voor de zekerheid nog even op het "aan-knopje" van de stuurautomaatdisplay. En warempel, of er niks aan de hand is, start het display gewoon op. Meteen roep ik naar Monique dat ie 't doet. We begrijpen er allebei niks van maar aaien het display maar eens lief over zijn "bolletje" en vertrekken richting het noorden. Er staat niet heel veel wind, maar net genoeg om voldoende voortgang te houden. Bij het verkeerscheidingsstelsel is er weinig scheepvaart. Wel kruist de Condor Ferry op 1,5 mijl met rond de 40 knopen achter ons langs. Het zicht is goed en al vrij snel zien we de Zuid Engelse kust. Onder de kust begint het nog even flink door te waaien en met 8,5 knopen speren we het laatste stukje door de baai langs Portland Bill naar Weymouth. We vinden een plaatsje langszij een Nederlands motorjacht. Weymouth is een leuk traditioneel Engels vissersdorp. Langs de kade zitten vele families krabbetjes te vangen. Een zeer populaire bezigheid hier blijkbaar. Na het eten besluiten we om nog een ijsje te halen bij de ijssalon. Monique en de kinderen nemen een waterijsje en ik wil wel een paar bolletjes schepijs. De jonge verkoper is blijkbaar nog niet heel lang in dienst en komt vrij zenuwachtig over. Ook stoot ie nog zijn hoofd aan het schuifluik waardoor je bediend wordt. De rest van de familie kan het lachen niet bedwingen. Als ik vraag of ik kan pinnen vraagt de jongen dit aan de iets minder slank uitgevallen chefin. Ja hoor zegt ze en komt met mijn ijsje en de pinautomaat naar me toe. Ze ziet er zeer onverzorgd uit inclusief volle baard, snor en vies schort. Ik reken snel af en we lopen met ijs richting de boot. Als ik een haar in mijn ijsje ontdek, bedank ik toch maar en mieter het ijsje snel in de prullenbak langs de weg. Voorlopig heb ik even genoeg gehad.

Ook hier meet de Condor ferry af en blijft liggen in de nacht. Gelukkig op ruimere afstand dan in St. Malo en met de steven naar ons toe i.p.v. de achterzijde. Hierdoor is het geluid gelukkig niet hinderlijk.

Zomervakantie naar Bretagne (deel 3)

Dag 18 (22 juli)

St. Malo

Gisteren en vandaag verkennen we de "oude" stad van St. Malo. Oud is erg relatief in dit geval. Immers de oude stadskern is in de tweede wereldoorlog volledig plat gebombardeerd en na de oorlog in oude glorie herbouwd. Kortom alle gebouwen zijn niet ouder dan een jaar of 65. Maar het moet gezegd, als je hier rondloopt, waan je je echt in een middeleeuwse stad. De meeste gebouwen zijn prachtig  en ook goed onderhouden.
Zo in het zomerseizoen is het wel een echte attractie met iets teveel toeristen. Niettemin genieten we met volle teugen. Het weer is prachtig en de kinderen kunnen lekker zwemmen aan het strand. En uiteraard eten we mosselen. Die zijn hier spotgoedkoop. Als hoofdgerecht maximaal 10 Euro. Tsja, je kunt ze hier dan ook zo van de rotsen of het strand halen.