donderdag 10 augustus 2017

Droogvallen in Spanje


Ja, het kan echt. Nou ja droogvallen, een half uurtje met de kiel op de bodem. Met een beetje harde noordenwind in combinatie met springtij gaat er toch snel iets meer water weg dan gedacht. De Liefde vindt dat overigens geen enkel probleem met haar lange kiel.

We liggen inmiddels in Ria de Arousa en genieten van elke baai die beschutting geeft tegen de soms flink aantrekkende “Portugese Noord”. De wind waait hier namelijk in de zomer vrijwel altijd uit het noorden. Behalve voor diegenen die haast hebben om naar het zuiden te komen. Nu hebben wij natuurlijk helemaal geen haast, en dus hebben wij de wind gewoon in de rug.

De eerste baai die we hier bezoeken, is de baai net ten noorden van Santa Uxia De Ribeira. We liggen vlakbij het strand samen met nog een aantal Nederlandse schepen (Elisabeth, Maximo, Vagebond, Fastus en de Win2Win). Na een nachtje besluiten we deze ankerplek te verlaten en een iets meer beschutte baai op te zoeken. De plek is op zich prima, maar er komt zo nu en dan wel wat swell door.
We varen naar een vijf mijl verderop gelegen baai waar geen golfje naar binnenkomt. Samen met drie andere schepen, de Dina Helena heeft hier ook het anker laten zakken, besluiten we om een strandborrel te doen. Aangekomen op het strand, ligt ons dekentje nog niet op de grond of een strandwacht komt met flinke stappen op ons af om kenbaar te maken dat dit toch niet de bedoeling is. Helaas blijken de regels zo te zijn dat je hier wel vanaf het strand het water in mag, maar niet vanaf het water het strand op mag komen. Femmie had de vorige dag bij Ribeiro ook al zo’n ervaring toen ze vanaf de boot naar het strand zwom en op het strand meteen weer werd weggestuurd omdat dit toch echt niet mag.
Na wat onderhandelingen met de strandwacht blijkt er geen schot in de zaak te komen en wij besluiten spontaan om te gaan voor een “bijnaophetstrandborrel” beter gezegd boeiborrel. Een honderdtal meters vanaf het strand liggen namelijk wat boeien en wij binden onze dinghy’s daar aan vast en zo hebben we uiteindelijk toch een zeer geslaagde borrel.

Jawel hoor, Femmie staat er ook op.
De volgende dag zeilen we, na de wacht goed verdeeld te hebben, naar een twee mijl verderop gelegen baai. Volledig uitgeput en vervuild door het zware weer, kunnen we nog net uitwijken voor een paar rotsen onder water en laten we samen met SY Elisabeth, ook uit Edam overigens, ons anker voor prachtig strandje vallen. We genieten maar weer eens van het weer en ook kunnen we zonder problemen met de dinghy naar het strand om wat inkopen in het dorpje te doen.


Na een rustige nacht met nagenoeg geen wind zeilen we naar een baai om de zuidpunt van Isla de Arousa. Ons anker ligt nog maar net in de grond of Familie Dolfijn zwemt vlak langs de boot om ons te begroeten. Het is hier flink ondiep, maar dat lijkt geen probleem voor ze. Als ’s avonds het water weer zakt houden we voor de zekerheid toch de dieptemeter in de gaten. We hebben berekend dat er nog zo’n twintig centimeter water onder de kiel blijft staan. Helaas blijkt onze berekening niet helemaal juist want een kwartier voor tot een kwartier na laagwater liggen we met de kiel op de bodem. Wel weer een aparte ervaring, die we met De Liefde nog niet beleefd hebben.


Gisteren, 9 augustus, zijn we naar de marina van Vilagarcia de Arousa gezeild en nu liggen we prinsheerlijk in een box te wachten op Sjoerd. Het is overigens sinds La Coruna weer de eerste haven waar we liggen. Sjoerd komt vandaag vanuit Nederland naar Vilagarcia. Een lange trip met vliegtuig, bus en trein. We kijken natuurlijk uit naar zijn komst.

En voor de Edammers...zelf hier zijn fans.

Positie:
42 35' 59.98" N
008 46' 08.62" W

1 opmerking:

  1. Ik wordt wel heel erg jaloers als ik jullie blog lees en ik zit weer achter m'n bureau de hele dag naar een computerscherm te staren ;-). De foto's zijn ook erg mooi en geven een goed beeld van wat jullie allemaal meemaken. Heel veel succes met de volgende etappe en ik blijf jullie volgen. Groeten, René

    BeantwoordenVerwijderen