vrijdag 24 juli 2015

De scherenkust

Zondag vertrekken we naar de archipel van Stockholm met honderden eilanden. We ankeren met een lijntje naar de kant, net als de Zweden. Ook de dagen erna zeilen we door de scheren en ankeren op de meest mooie plekken. Het weer zit de eerste dagen nog niet helemaal mee, maar is inmiddels goed opgeknapt. Ook komt de wind nog steeds uit het westen en dus kunnen we 95% van de tijd zeilen. Op een ochtend, vlak voordat we ankerop gaan zien we op de stenen bij het water twee vossen. Ze drinken daar, maar zijn snel weg als ze ons ontdekken. Ook Minoes is duidelijk onder de indruk.




De derde ankeravond draait de wind veel sneller dan voorspelt en liggen we teveel op de wind in de baai. We besluiten snel nog een andere baai op te zoeken. Gezien het feit dat er hier duizenden ankerplekken zijn, is de juiste beschutte baai snel gevonden. 

De volgende dag gaan we naar Harstena. Een klein eilandje met dito haventje. Daar ligt nog een Nederlandse boot met een dochter van Femmies leeftijd. Die heeft dus een fantastische dag. Bij de ambachtelijke bakkerij halen we nog een heerlijk brood en vragen of ze ook wat bloem hebben om saus te maken. We blijken de dag ervoor, bij de supermarkt, volkorenmeel gekocht te hebben in plaats van bloem en dat smaakt toch een stuk minder. Blijft een ingewikkelde taal dat Zweeds.

We wandelen het eiland rond en zien een prachtige natuurvijver met enorme grote rode waterlelies.




Het avondeten smaakt goed met van Harstenase bloem gemaakte pepersaus. Voor het slapen gaan trekken we de boot nog wat van de kant. Omdat wij met de achterkant naar de wal liggen, moeten we de diepte goed in de gaten houden. 

De volgende dag zeilen we 50 mijl door de scheren en ankeren ongeveer tien mijl ten zuiden van Västervik. De eerste die ankerplek die we vinden, blijkt geen succes. We kussen en klip onder water en besluiten rechtsomkeert te maken. De tweede plek is een stuk beter. Het watertje tussen de eilanden staat aangegeven als minimaal vier meter diep. Toch varen we in een slakkengang. Ons vertrouwen heeft duidelijk een deuk opgelopen.

Inmiddels is het vrijdag de 24e en zeilen we ruim 30 mijl naar Sandvik op het eiland Öland. Voor de zekerheid zetten we meteen een rif. De vorige dag had dat namelijk wat eerder gemoeten. Vandaag verlaten we de scherenkust en dus verwachten we in het open water weer aardig wat wind. Dit blijkt mee te vallen en het rif is er snel uit. Met vol tuig varen we toch ruim acht knopen. Op tien mijl voor Sandvik valt de wind even weg en valt de snelheid ook terug naar vier knopen. We besluiten om niet de motor aan te spreken. Dat blijkt een juiste keuze, de wind komt weer terug en even later leggen we aan in het haventje van Sandvik. Hier ontdekken de kinderen meteen een open wifi kanaal. We lopen een stuk door het dorp en langs de grote molen. Uiteraard voorzien we de plaatselijke ijswinkel ook van wat omzet. 

Morgen zeilen we een kort stukje naar Borgholm. Een grotere toeristische plaats met haven. Daar liggen we wellicht iets langer omdat er veel wind wordt voorspeld.



Geen opmerkingen:

Een reactie posten